Қазыбай әулие Ақпанұлының кесенесі

Торғай жері жыл сайын жүздеген адам тағзым ететін қасиетті орындарға бай, олардың арасында Қазыбай әулие Ақпанұлының жерленген жері ерекше орын алады. Қазыбай әулие Ақпанұлының кесенесі Жангелді ауданының Аралбай ауылының аумағында орналасқан. Қазыбай әулие Ақпанұлы шамамен ХVII ғасырда өмір сүрді. Ол білімді, өз халқының қорғаушысы, болашақты болжаушы адам болды. Казыбай әулиенің он бір ұрпағы сонша ауыл боп өсті. Оның ұрпағының әрқайсысы жеке тұқымның негізін қалаушы болды. Аңыз бойынша Қазыбай әулие өлім төсегінде жатып туыстарына: «Менің екі-үш күндік өмірім қалды. Егер мен өлсем, мені осында жерлеңдер, қасиетті Түркістанға апарудың қажеті жоқ»- деп өтінеді. Туыстары қарсылық білдіре бастайды: «онсыз да Әулие осында жерленген, зират оның есімімен аталады, өйткені Сіз оның қасында өз атыңызбен белгісіз жатасыз. Қазыбай әулие: «Бұл туралы алаңдамаңдар. Кімнің күші басым болады, соның есімі естіледі». Қазыбай әулие «Баянтаңат» жерінде қайтыс болды, содан кейін халық бұл жердің қасиеттілігіне көз жеткізіп, әулиені еске алып, емделгені үшін алғыс білдіріп, бұл жерге «Қазыбай қорымы» - атауын берді. Қазіргі уақытта бұл кесенеге көптеген адамдар барады, олар бұл қасиетті жер деп санайды.  


2025 жылғы қыркүйек айының мерейгері Николай Иванович Губенко

26 қыркүйек

Николай Иванович Губенко

75 жас

(1950)

Николай Иванович Губенко 1950 жылы 26 қыркүйекте Қостанай облысы Ленин ауданы Ленинское ауылында дүниеге келді. 1973 жылы Қарағанды мемлекеттік медициналық институтын үздік бітірген. Бөлу бойынша  Рудный қаласының қалалық ауруханасына жіберілді. 1973 - 1975 жылдары дәрігер – травматолог болып жұмыс істеді. 1975 – 1977 жылдары – «Жедел медициналық жәрдем» станциясының  бас дәрігері. 1977 жылдың тамызынан 1999 жылға дейін қалалық денсаулық  сақтау бөлімінің меңгерушісі жойылғанға дейін. 1999 жылдан бастап психиатриялық диспансерді басқарды. 1990 жылы «КСРО денсаулық сақтау саласының үздігі» белгісімен марапатталды. Қаладағы денсаулық сақтау жүйесін басқарған кезде Николай Иванович сонымен қатар емдеуші дәрігер де болды.


2025 жылғы қыркүйек айының мерейгері Константин Иванович Брезговин

25 қыркүйек

Константин Иванович Брезговин

туғанына 100 жыл

(1925 -2017)

Константин Иванович Брезговин 1925 жылы 25 қыркүйекте Семей қаласында дүниеге келген. Ресейдің  Калинин облысы Земцы ауылында өсіп, мектепті бітірген. 1941 жылы жеті жылдық мектепті бітіріп, Саратов теміржол училищесіне оқуға түседі. Одан кейін «Саратов-2» паровоз депосында от жағушы, майдандық жүктерді тасымалдаушы болып жұмыс істеді. 1944 жылы Қызыл Армия қатарына шақырылды. 316-шы атқыштар дивизиясының 1073-ші атқыштар полкының құрамында соғысты, минометші болды. Әскери атағы — аға сержант. Буг өзенінен соғыспен өтуде, Сандемировский плацдармындағы шайқасқа, Львов қаласын азат етуге қатысты. Румыния, Венгрияны шайқастармен өтті, Югославия мен Польшаны азат етті. Жеңіс күнін Австрияда қарсы алды. Константин Иванович Рудныйға 1957 жылы келіп, ССКБК теміржол цехына  станция бойынша кезекші болып қабылданды.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Сосын  27 жыл бойы ССКӨБ АҚ ТКТЖКБ тарту агрегатының машинисі болып істеді. 1982-1993 жылдары «СС КӨБ» АҚ ардагерлер ұйымын  басқарды.   Қалалық президиумның мүшесі болды, қала жастары мен ардагерлер арасында көптеген жұмыстар жүргізді. Мәскеу мен Астанада өткен Жеңіс шерулеріне қатысты. Константин Иванович Брезговин 2-ші дәрежелі Отан соғысы орденімен, екі «Ерлігі үшін»  медалімен, «Будапештті алғаны үшін», «Германияны жеңгені үшін», «Еңбек ардагері» медальдарымен марапатталған. 2015 жылы «Құрмет» орденімен марапатталған.    


2025 жылғы қыркүйек айының мерейгері Василий Степанович Кононенко

14 қыркүйек

Василий Степанович Кононенко

туғанына 100 жыл

        (1925 -2009)

Василий Степанович — Ұлы Отан соғысының қатысушысы, - 220-шы Қиыр Шығыс майданының  83 бөлімше батальонында атқыш лауазымында қызмет атқарды. Туған өлкесіне, Қостанай облысына неміс және жапон әскерлері түбегейлі жойылғаннан кейін ғана оралды. Совхозда жұмыс істеді, 1951 жылдың мамырында ССКОК құрылысына іздестіру экспедициясына кірді. 1955 жылдың маусымынан 1984 жылға дейін Соколов кенішінде бұрғылау қондырғысының машинисі, содан кейін су төккіш слесарь мамандығын меңгерген. 30 жыл ішінде Кононенко бірнеше рет жергілікті комитеттің мүшесі, жолдастық соттың төрағасы болып сайланды. 1974 жылы «Комбинат ардагері» құрметті атағы берілді. 1980 жылы «Еңбек ардагері» медалімен марапатталған. «1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Германияны жеңгені үшін», «Жапонияны жеңгені үшін» наградалары, мерейтойлық медальдары бар. Василий Степанович 2009 жылы 15 шілдеде қайтыс болды.        


2025 жылғы қыркүйек айының мерейгері Николай Александрович Андреев

2 қыркүйек

Николай Александрович Андреев

туғанына 100 жыл

       (1925 -2012)

  Николай Александрович Андреев — Ұлы Отан соғысының қатысушысы. Украина, Польша аумағында 232-ші танкіге қарсы жойғыш дивизионда шайқасты. 1945 жылдың қаңтарында Висла өзеніндегі әйгілі Сандомир плацдармында қатыгез шайқас болды. Бір сәтте біздің әскерлер шегіне бастады. Андреев жауды үздіксіз оқпен атқылауды бұйырды, ал өзі жеңіл пулеметпен алға жылжып, топтың алдында мақсатты соққылармен жау шебін жұқартып, оларды шегінуге мәжбүр етті. Бұл ұрыста Николай Александрович ауыр жараланған. Содан кейін ол 18-ші гвардиялық механикаландырылған дивизияның құрамында қызмет етті. Соғыстан кейін «ССКӨБ» АҚ-ның жөндеу-механикалық зауытында жұмыс істеді. ІІ, ІІІ дәрежелі Даңқ орденімен, І дәрежелі Отан соғысы орденімен, 16 медальдармен, ҚР «Құрмет» орденімен марапатталған, 2005 Мәскеудегі Жеңіс шеруіне қатысқан.


Байсары Самыратұлы батырдың жерленген жері

Нысанның мерзімі: XIX ғ. Нысанның орналасқан жері: Қамысты ауданы, Үрқаш ауылы. Байсары Самыратұлы – Кіші жүздің Жағалбайлы руынан шыққан ержүрек Маң-Ата батырдың ұрпағы. Кенесары Қасымов бастаған халық-азаттық көтеріліске қатысушылардың бірі. Жазалаушы  күштердің қуғын-сүргінінен қашып, Байсары батыр отбасымен қазіргі Қостанай облысының аумағына қоныс аударды. Бақылау және қауіпсіздікті қамтамасыз ету үшін тау басына бақылау мұнарасы орнатылды, Байсары батыр күзетшілер жасағын басқарды. Кейін бұл аймақ Жітіқара деген атқа ие болды (қазақтың «жіті қарау – қырағы қарау» тіркесінен). Бірақ қоныс аударғаннан кейін де патша өкіметі тарапынан Жағалбайлы руын қудалау жалғасып, Байсары батыр мен оның сарбаздары өмірінің соңғы жылдарын өткізген Қарасу даласына (қазіргі Қамысты ауданы, Үрқаш ауылы) көшуге мәжбүр болды. Байсары батыр, оның ұлы Есқожа Байсарұлы және немересі Балғабай Есқожаұлының жерленген жері Үрқаш ауылының іргесіндегі көне қорымда орналасқан.


2025 жылғы тамыз айының мерейгері Лилия Ибрагимовна Гайнутдинова

28 тамыз

Лилия Ибрагимовна Гайнутдинова

85 жас

(1940)

  Лилия Ибрагимовна Гайнутдинова — Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген мәдениет қызметкері. Оралдың кішкентай Қыстым қалашығында дүниеге келген, анасы қызметші, әкесі майданда қаза тапқан. Рудный қаласына 25 жасында келіп, «Строитель» демалыс үйіне жұмысқа орналасты. 1967 жылы ол «Современник» халық театрын құрды, Горняков мәдениет сарайында «Сигнал» үгіт бригадасының режиссері болды. № 2 гимназияда 25 жыл бойы «Калейдоскоп» театр студиясын басқарды. Лилия Ибрагимовна мектеп оқушыларының эстетикалық тәрбиесімен айналысып, театр сабақтарын өткізіп, балалармен спектакльдер қойды. 2016 жылы қалалық ардагерлер кеңесінің бастамасымен «Рампа» театры құрылды, оны басқаруды Лилия Ибрагимовна Гайнутдиноваға ұсынды. Әртістер – шығармашылық қоры бар, баяу демала алмайтын еңбек ардагерлері. Өмірді жақсы көреді, жастарды да қуаттайды. Лилия Ибрагимовнаның ізбасарлары, шәкірттері аз емес. Олардың бірі – белгілі театр режиссері Александр Лиопа. 2018 жылы қаланың мәдени өміріне қосқан елеулі үлесі үшін Лилия Ибрагимовна Гайнутдинова «Рудный қаласының құрметті азаматы» атағына ие болды. Салтанатты шара 2018 жылдың 10 тамызында Қала күнін мерекелеу аясында өтті. 2021 жылдан бастап Лилия Ибрагимовна Мәскеуде тұрады.      


Сенім телефоны

8 (71431) 3 92 87