Сейітқұл Маманұлы (Қыпшақ) ескерткіші

Сейітқұл Маманұлы (Қыпшақ) ескерткіші, Жангелді ауданы, Албарбөгет ауылдық округі, Көкалат ауылы.

Сейітқұл Маманұлы (Қыпшақ Сейтқұл) (1770-1830) – белгілі егінші. Торы Қыпшақ тауратының ұрпағы. Көптеген жерлерді аралап, ол Торғай даласында, Қабырға өзенінің аңғарында қоныстануды жоспарлады. Ол торғайға бидай, тары, қауын, қарбыз, асқабақ, мейіз, жүзім тұқымын себе бастады. Қыпшақ Сейітқұл Маманұлы барлық қолдың шебері ғана емес, шебер шешен болған. Халық арасында Қыпшақ Сейітқұл айтқан «Нан ексең, қайғы-қасіретті білмейсің», «Өзен бойында тұратын адам аштықты білмейді» деген сөздер сақталған. Осы және басқа да көптеген сөздер белгілі мақал-мәтелдерге айналды. Оның басшылығымен өңірдегі егіншілікпен айналысатын отбасылар саны 30-дан 400-ге дейін өсті. Оның өмірі Ы.Алтынсариннің «Қыпшақ Сейітқұл» әңгімесінің негізіне айналды.

1830 жылы Жангелдин ауданының Қарабидайықжан ауылында қайтыс болды. Қыпшақ Сейткұлға Жангелді ауданының Көкалат ауылында негізі көпбұрышты призма түрінде жасалған, ұзартылған жалпақ бесбұрыш түріндегі силикат кірпіштен қаланған ескерткіш орнатылған. Ескерткіштің ортасында жазулары мен ою-өрнектері бар үш мәрмәр тақталар орналасқан. Тақталардың үстіне орақ пен масақты бейнелейтін металл нақыштары бекітілген.