Русский
English
10 наурыз
Осинцев Олег Сергеевич
туғанына 75 жыл
Олег Сергеевич Осинцев 1946 жылы Өзбекстанда Арал теңізінің жағалауында Ілелі ауылында дүниеге келді. Оның әкесі есепші болып жұмыс істеді, әуесқойлар оркестрінде ойнады, музыка жазды. Ол ұлы дүниеге келгеннен кейін көп ұзамай майданда алған жарақаттарынан қайтыс болды. Рудныйға 1955 жылы анасымен бірге келді. Асығыс құрылған барақта тың игерушілердің үлкен отбасы өмір сүрді. Олег жан – жақты адам болды-ол мектеп хорында ән айтты, сурет салды. Ол мектепте поэзияға қызығушылық танытты, сол жерде өлең жазуға тырысты. Сегіз жылдық мектепті бітіргеннен кейін Олег токарьдың оқушысы болды және көп ұзамай тәжірибелі шебер Иван Петрович Поповтың басшылығымен әмбебап токарь атағын алды.
Бірде газетте Олег «Рудненский рабочий» жанындағы әдеби топтың кезекті отырысы туралы хабарландыруды оқыды. Алғаш рет жазушыларды, тіпті өз туындыларын басып шығаратындарды көруге қызығушылық танытып барды, және солай біржола қалды. Мұнда өзі сияқты станоктан, құрылыс басынан келген адамдар болды, оларды поэзияға деген қызығушылығы біріктірді. Ешқайсысында әдеби тәжірибе болған жоқ. Талқылауларда достық атмосфера болды, ойлануға азық берді, сөзге қатал сыни көзқарас дағдыланды.
Әдеби бірлестіктің балалары тура мағынада гастрольдік концерттік бригадаға айналды. Құрылыс алаңдарында, салынып жатқан комбинат цехтарында, карьерлерде, ашық аспан астында өнер көрсетті. Дала еңбеккерлеріне далада қала қандай тұрғызылып жатқанын, онда қандай керемет адамдар тұрып жатқанын поэтикалық жолдармен айту үшін барды. Олег Осинцев жұмысшылар аудиторияларында жиі қонақ болды, оқушы жастардың алдында көп сөз сөйледі.
Олег Сергеевич Осинцев поэзияда әрдайым жұмыс тақырыбын әзірледі, өйткені ол көп жылдар бойы ССКӨБ-нің бөлімшелерінің бірінде еңбек етті. Міне ғажап: шығармашылыққа деген ұмтылыс кері әсер туғызды – ойлап шығарумен айналысты. Осинцевтің рационализаторлық ұсыныстары өндіріске енгізілді. Токарлық жұмыс оған ұнайтын. Бірақ қаланың атауы берілген іске – кен өндіруге тікелей қатысқысы келді. Сондықтан ол ұнтақтау қондырғысының машинисті мамандығын алды, одан кейін ол ССКӨБ АҚ № 3 ұнтақтау-байыту фабрикасында жұмыс істеді.
1966 жылдан бастап қалалық және облыстық газеттерге өлеңдерін жариялай бастады, ал уақыт өте келе оның шығармалары «Казахстанская правда» және «Ленинская смена» республикалық басылымдарында да шыға бастады. Оның өлеңдері Светлана Ягмурованың «Сені жырлаймын, менің өлкем» атты очерктік кітапта, сондай-ақ Ресей мен Қазақстанның: «Литературная учеба», «Нива», «Пигмалион», «Берега», «Костанайские новости», «Рудненская лира» журналдары мен газеттерінде жариялана бастады. Олег Осинцевтің өлеңдері «Целинный меридиан», «Объяснение в любви», «Новый день», «Жемчужная поэзия Казахстана» ұжымдық жинақтарда, «Арка» альманахында басылып шықты. Ол является автором сборника стихотворений «Звездный тоннель» (1997 ж.) өлеңдер жинағының, сонымен қатар «Музыка души», 2001 жылы «Челябі Баспа Үйі» (Ресей) баспаханасында жарық көрген және ақын шығармашылығы туралы толығырақ түсінік беретін ақындық кітабының авторы болып табылады.
Оның өлеңдері түрі жағынан да мазмұны жағынан да әр түрлі Его стихи очень разнообразны как по форме, так и по содержанию. Ақын оларда өзінің әлемге және адамға көзқарасын өзінің барлық алуан түрлілігімен көзқарасын ашады. Ол біздің жердегі қадамдарымыз бен ойларымызды іздейді, табады және поэтикалық образдарға айналдырады. Олег Осинцевтің өлеңдерін оқып қана қоймай, ән де айтады. Оның өлеңдерінің біріне қалалық фестивальдің лауреаты атанған «Екі үнсіздік» әні жазылды.
Олег Осинцев – «Әлем халықтарының өнері» Мәскеу ассоциациясы сыйлығының лауреаты (1997 ж.), Павлодардағы Қазақстан жас жазушыларының аймақтық кеңесінің мүшесі (1975), Б. Майлин атындағы облыстық әдеби бірлестік мүшесі. Бес жыл бойы. 1993-1998 жылдары қалалық «Рудненский рабочий» газетінде «Кладезь» әдеби бірлестігін басқарды.